از جمله روزهای فراموش نشدنی در تاریخ ایران، 28 مرداد سال 1332 است. روزی که سیر تحولات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در ایران تغییر اساسی کرده و جهتی جدید یافت. روزی که به درستی می توان تاریخ معاصر ایران را به قبل و بعد  از آن تقسیم کرد و

در سیر تطور دولت شبه مدرن در ایران، دوره هایی وجود دارد که به علل مختلف، ارزش و اهمیتی مضاعف می یابد. در آن دوره ها، نقش آفرینی برخی از رجال استخوان دار سیاسی کشور در مسند نخست وزیری، تاثیر قابل توجهی بر روند شکل گیری تحولات ساختار دولت باقی

مشروطیت ایران و آنچه از آن به عنوان یک تحول تاریخی یاد می کنیم، را شاید بتوان به عنوان شگفت انگیزترین تحول در تاریخ چند قرن اخیر ایران قلمداد کرد. تحول عظیمی که در نگاه رایج تاریخ نگاری رسمی و مرسوم، به یک انقلاب سیاسی فروکاسته شد و همان انقلاب

تشکیل جبهه ملی در سال 1328 در بستری از رویدادهای سیاسی اتفاق افتاد که مهمترین آنها برگزاری انتخابات دوره شانزدهم مجلس شورای ملی و نخستین دوره مجلس سنا در آن سال بود. اجرای این انتخابات نخست به عهده کابینه عبدالحسین هژیر قرار داشت که وی علاوه بر پست نخست وزیری،

کنستی دتا یا مجلس شورای دولتی یک نهادهای قانونگذاری است که از مدت‌ها قبل از پیروزی انقلاب مشروطه و برقراری نظام پارلمانی در ایران در بین دولتمردان و رجال مطرح بوده و راهکاری برای حل معضلات ساختاری دولت به معنای اعم آن محسوب می‌شده است. هنگام شکل‌گیری نظام پارلمانی در

وطنیه ها و ادبیات وطنیه گونه‌ای از متون ادبی هستند که درون مایه آنها وطن دوستی، نیکوداشت ارزش‌های ملی یا در اندوه حسرت افتخارات از دست رفته است. محتوا مخاطب درد و سوژه ادبیات وطنیه ها وطن به مفهوم مدرن آن است یعنی در دوره قاجار فرم، مفهوم و تفکر