جنگ سرد چیست | جنگ سرد در ایران

جنگ سرد دوره‌ای از رقابت‌های ژئوپلیتیکی، تنش‌ها و درگیری‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و نظامی بین ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی و متحدانشان بود که پس از جنگ جهانی دوم آغاز شد. این دوره که معمولاً از سال ۱۹۴۷ تا ۱۹۹۱ میلادی در نظر گرفته می‌شود، به عنوان جنگی ایدئولوژیک بین دو ابرقدرت با نظام‌های اقتصادی و سیاسی متضاد، یعنی کاپیتالیسم و کمونیسم، شناخته می‌شود.

معنی جنگ سرد چیست؟

جنگ سرد حالت درگیری بین کشورهاست که مستلزم اقدام نظامی مستقیم نیست، بلکه عمدتاً از طریق اقدامات اقتصادی و سیاسی، تبلیغات، اقدامات جاسوسی یا جنگ های نیابتی دنبال می شود. این اصطلاح بیشتر برای اشاره به جنگ سرد آمریکا و شوروی 1947-1989 استفاده می شود.

جنگ سرد یعنی چه

جنگ سرد بخش عمده‌ای از نیمه دوم قرن بیستم بود و حدود نیم قرن طول کشید، زیرا تنش‌ها بین دو ابرقدرت بزرگ جهان بر سر تفاوت‌ها در ایدئولوژی و فلسفه به وجود آمد.با توجه به این نام، هیچ درگیری در مقیاس وسیعی به طور مستقیم بین این دو، ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی وجود نداشت، آنها در عوض از درگیری های منطقه ای بزرگ در جنگ های نیابتی مختلف حمایت کردند.

مبارزه برای تسلط ژئوپلیتیکی بین ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی، اغلب به طور غیرمستقیم شعله ور شد، که در کمپین های تبلیغاتی، جاسوسی، رقابت در رویدادهای ورزشی و رقابت های فناوری مانند مسابقه فضایی متبلور شد. جنگ سرد تا سال 1991 با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به پایان رسید و نظم جهانی را برای همیشه تغییر داد و عصر بعدی سیاست جهانی را با توجه به موارد زیر آغاز کرد.

تقسیم جهان به دو بلوک

جهان به دو بلوک شرق به رهبری شوروی و بلوک غرب به رهبری ایالات متحده تقسیم شد. هر بلوک متحدان، ایدئولوژی و حوزه نفوذ خود را داشت.در این تقسیم بندی بریتانیا دیکر یک قدرت جهانی نبود در عوض جای خود را به ایالات متحده به عنوان یک ابرقدرت داد.

رقابت تسلیحاتی

دو ابرقدرت درگیر یک رقابت تسلیحاتی شدید شدند و ذخایر عظیمی از سلاح‌های هسته‌ای و متعارف را جمع‌آوری کردند.

جنگ‌های نیابتی

ایالات متحده و شوروی از طرف‌های درگیر در بسیاری از درگیری‌ها و جنگ‌های نیابتی در سراسر جهان مانند جنگ کره، جنگ ویتنام و جنگ داخلی آنگولا حمایت می‌کردند.

جنگ روانی

هر دو طرف از طریق تبلیغات، جاسوسی و فعالیت‌های زیرزمینی برای تضعیف و نفوذ به یکدیگر تلاش می‌کردند.

عدم تقابل مستقیم

برخلاف جنگ‌های جهانی، هیچ درگیری نظامی مستقیمی بین ایالات متحده و شوروی رخ نداد. این امر به دلیل دکترین “تخریب متقابل مطلق” بود که به این معنی بود که جنگ هسته‌ای بین دو ابرقدرت به نابودی هر دو طرف منجر می‌شود.

عوامل مؤثر در پایان جنگ سرد چیست؟

فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی:

ترکیب عوامل مختلفی از جمله رکود اقتصادی، اصلاحات سیاسی و ناآرامی‌های اجتماعی در نهایت منجر به فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ شد.

پایان رقابت تسلیحاتی:

با فروپاشی شوروی، رقابت تسلیحاتی بین دو ابرقدرت به پایان رسید و راه برای کاهش تنش‌ها و کنترل تسلیحات هموار شد.

جهانی شدن:

جهانی شدن اقتصاد و فرهنگ به هم پیوند خوردن و وابستگی متقابل کشورها را افزایش داد و تمایل به درگیری را کاهش داد.

میراث جنگ سرد:

جنگ سرد تأثیر عمیقی بر جهان گذاشت و میراثی پیچیده از خود به جای گذاشت.

برخی از پیامدهای کلیدی جنگ سرد عبارتند از:

تقویت نهادهای بین‌المللی

جنگ سرد منجر به ایجاد سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان ملل متحد و ناتو شد که به منظور حفظ صلح و امنیت جهانی تأسیس شدند.

رشد جنبش‌های حقوق مدنی

جنگ سرد شاهد ظهور جنبش‌های حقوق مدنی در سراسر جهان بود که برای برابری و عدالت مبارزه می‌کردند.

پیشرفت‌های علمی و فناوری

رقابت بین دو ابرقدرت منجر به پیشرفت‌های قابل توجهی در علم و فناوری شد، از جمله اکتشافات فضایی و توسعه کامپیوتر.

ایجاد تنش‌ها و درگیری‌های جدید

پایان جنگ سرد به معنای پایان درگیری‌ها و تنش‌ها در جهان نبود.

تفاوت جنگ سرد و گرم چیست؟

تفاوت اصلی بین جنگ سرد و جنگ گرم در ماهیت درگیری است. جنگ سرد با استفاده از دیپلماسی، تبلیغات، فریب، خرابکاری و عملیات های مخفی علیه دشمن انجام می شود. اما جنگ گرم با استفاده از بمب و گلوله علیه هم است.

جنگ گرم چیست

جنگ گرم شامل درگیری نظامی فعال و آشکار و مستقیم بین ملت ها و حکومت ها است. در این نوع جنگ، کشورها از نیروهای نظامی خود برای حمله به یکدیگر و تصرف خاک یا منابع استفاده می‌کنند. نمونه‌هایی از جنگ‌های گرم شامل جنگ جهانی اول، جنگ جهانی دوم و جنگ ایران و عراق است. تاکتیک ها و عواقب جنگ گرم شامل موارد زیر است.

تاکتیک‌های جنگ گرم: شامل جنگ‌های متعارف، مانند نبردها، محاصره‌ها، و بمباران‌ها، و همچنین جنگ‌های بالقوه غیرمتعارف مانند تاکتیک‌های چریکی و جنگ سایبری است.
عواقب: پیامدهای فوری اغلب ویرانگر، با تلفات قابل توجه، تخریب زیرساخت ها، و اثرات بلندمدت اجتماعی-اقتصادی است.
راه حل: جنگ های داغ معمولاً با معاهدات، تسلیم ها یا پیروزی های نظامی قاطع پایان می یابد.

منظور از جنگ سرد چیست

اگر تنش سیاسی و نظامی بین کشور ها بدون درگیری مستقیم نظامی در مقیاس بزرگ باشد جنگ سرد گفته می شود و بارزترین نمونه جنگ سرد بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی است که از اواخر 1940 تا اویل 1990 ادامه داشت. از مظاهر جنگ سرد می توان به موارد زیر اشاره کرد

تاکتیک ها: جاسوسی، تبلیغات، براندازی سیاسی، تحریم های اقتصادی و جنگ های نیابتی است که در آن قدرت های رقیب از طرف های مختلف در درگیری های منطقه ای حمایت می کنند.
بازدارندگی هسته ای: اغلب، تهدید سلاح های هسته ای نقش مهمی در جلوگیری از درگیری مستقیم دارد.
نتایج: هدف کسب نفوذ سیاسی و ایدئولوژیک بدون توسل به رویارویی مستقیم نظامی است.

همانطور که گفتیم جنگ سرد شامل درگیری غیرمستقیم بین دو یا چند کشور است که از طریق روش‌های غیرنظامی مانند رقابت اقتصادی، سیاسی، ایدئولوژیکی و تبلیغاتی انجام می‌شود. در جنگ سرد، کشورها به طور مستقیم با یکدیگر درگیر جنگ نمی‌شوند، اما برای به دست آوردن برتری و نفوذ بر یکدیگر رقابت می‌کنند. جنگ سرد معمولاً از طریق جنگ‌های نیابتی، جاسوسی، تبلیغات و فشار اقتصادی انجام می‌شود. نمونه‌هایی از جنگ سرد شامل رقابت بین ایالات متحده و شوروی در جنگ سرد و تنش‌های بین ایالات متحده و چین در دهه‌های اخیر است.

تفاوت‌های کلیدی دیگر:

اهداف: هدف جنگ گرم معمولاً شکست یا تسلیم دشمن است، در حالی که هدف جنگ سرد معمولاً تغییر رفتار یا ایدئولوژی دشمن بدون توسل به جنگ مستقیم است.

خطرات: جنگ گرم خطر جنگ تمام عیار و ویرانی گسترده را به همراه دارد، در حالی که جنگ سرد معمولاً خطر جنگ مستقیم را به همراه ندارد، اما می‌تواند منجر به تنش‌های طولانی‌مدت و بی‌ثباتی شود.

تاثیرات: جنگ گرم می‌تواند پیامدهای ویرانگری برای کشورهای درگیر و شهروندان آنها داشته باشد، در حالی که جنگ سرد می‌تواند منجر به رقابت اقتصادی و فناوری شود و همچنین می‌تواند به گسترش ایدئولوژی‌ها منجر شود.

ملاحظات: تقسیم‌بندی جنگ‌ها به گرم و سرد همیشه آسان نیست و برخی جنگ‌ها می‌توانند دارای عناصر هر دو نوع باشند. علاوه بر جنگ گرم و سرد، انواع دیگر درگیری مانند جنگ های نامتقارن نیز وجود دارد.

جنگ سرد در ایران

جنگ سرد در ایران از اواخر دهه 1940 تا اواخر دهه 1980 به طول انجامید، دوره ای از تنش های سیاسی و ایدئولوژیکی بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی بود. این رقابت جهانی تأثیر عمیقی بر ایران گذاشت و به طور قابل توجهی مسیر تاریخ کشور را شکل داد.آقای کاوه بیات پژوهشگر تاریخ معاصر ایران در مقاله ای(با عنوان جنگ سرد در ایران مجله فرهنگی هنری طبل منتشر شده است) تأکید می‌کند که پس از پایان جنگ جهانی دوم، تنش بین دو بلوک شرق و غرب که با اشغال ایران توسط نیروهای متفقین در رژیم شاهنشاهی آغاز شده بود، وارد فاز جدیدی شد. جایی که جنگ سرد به شکلی گسترده، پیچیده و چندوجهی در درون و پیرامون ایران تبلور یافت. در ادامه نظرات وی را در این خصوص می خوانیم:

۱. بحران آذربایجان: نقطه آغاز تقابل مستقیم

در اواخر دهه‌ی ۱۹۴۰ و خصوصاً ماجرای جدایی‌طلبانه‌ی آذربایجان و مهاباد، شوروی با هدف اخذ امتیاز نفتی و تداوم نفوذش در شمال ایران، شورش‌هایی را سازمان داد. واکنش ایران، همراه با دیپلماسی مدبرانه و کمک غرب، منجر به عقب‌نشینی نیروهای شوروی شد. آقای بیات این رخداد را «نخستین شلیک توپخانه جنگ سرد در ایران» می‌نامد و معتقد است که ایران توانست در آن لحظه، با بهره‌گیری از ظرفیت‌های بین‌ المللی، آرای جهانی را به نفع خود جذب کند.

۲. دوران بازسازی و توازن با غرب

پس از ماجراهای اولیه، مقامات ایرانی به دنبال تثبیت استقلال توانستند با جلب حمایت اقتصادی و نظامی آمریکا و بریتانیا، ساختنی جدید را آغاز کنند. در این دوران، قراردادهای اقتصادی، توافق‌نامه‌های نظامی و عضویت در پیمان‌هایی چون بغداد شکل گرفت.

وی در تحلیل خود به اهمیت دو نکته اشاره دارد:

• نفوذ قابل توجه حزب توده، خصوصاً در سال‌های منتهی به دوره‌ی مصدق، که تهدید جدی برای دولت آمریکا محور و حتی نقشگیری شوروی به عنوان پشت پرده‌ی حزب را در پی داشت.
• دوران پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، هنگامی‌که آمریکا و بریتانیا در طراحی دولت‌های بعدی نقش برجسته‌ای ایفا کردند؛ اما چشم‌انداز تنش ایران و شوروی علائمی از کاهش داشت و به مسیر نسبتاً ملایمی رفت.

۳. دوره‌ی نرم جنگ سرد و تنش کنترل‌شده

از میانه دهه‌ی ۱۹۵۰ تا پایان دهه‌ی ۱۹۷۰، همان‌گونه که بیات با مستندات تاریخی نشان می‌دهد، ایران در چارچوب بلوک غرب به‌سمت نزدیکی بیشتر پیش رفت، اما در عین حال روابط اقتصادی به ویژه پروژه‌هایی چون ذوب‌ آهن اصفهان و صادرات گاز به شوروی کانال‌هایی برای تعامل محدود با بلوک شرق بر جای گذاشت. این وضعیت دوگانه و هدایت‌شده از سوی تهران، زمینه را برای مدیریت تنش‌ها در دوره‌ای که او از آن به‌عنوان «جنگ سرد نرم» یاد می‌کند، فراهم ساخت.

۴. جنگ سرد فرهنگی: پشت صحنه‌ی ایدئولوژیک

بخشی از مقاله بیات، اختصاص دارد به جنگ سرد فرهنگی؛ رقابتی نامحسوس اما مؤثر بین نهادهای سیاسی فرهنگی دو بلوک. با تأسیس نهادهایی چون انجمن فرهنگی ایران و شوروی، انجمن بریتانیا و انجمن ایران و آمریکا در تهران، نوعی نبرد ایدئولوژیک، رسانه‌ای و فرهنگی شکل گرفت.

• حزب توده با نفوذ در رسانه‌ها، دانشگاه‌ها و دستگاه‌های رسمی، سعی داشت تا گفتمان چپ را ترویج کند.
• در مقابل، ایالات متحده و بریتانیا نیز با گسترش روزنامه‌ها، کتابخانه‌ها، سخنرانی‌ها و حمایت از نیروهای ملی‌گرا و مذهبی، مقابله‌ی فرهنگی صورت دادند.

آقتی بیات معتقد است که با وجود این‌که فضا بعد از سال ۱۳۳۲ رسمی‌تر و بسته‌تر شد، این رقابت فرهنگی هنوز ادامه یافت؛ اما شکل آن از مقوله‌ی سیاسیِ آشکار به موج نرمِ پشت پرده تغییر یافت و آثار آن به‌ویژه در دانشگاه‌ها، مطبوعات و قلمرو هنر نمایان بود.

تاثیرات جنگ سرد بر ایران:

تقسیم بندی سیاسی:

ایران در طول جنگ سرد به دو جبهه تقسیم شد: جبهه ملی‌گرا که به سمت غرب گرایش داشت و جبهه چپ‌گرا که به سمت شوروی گرایش داشت. این تنش‌های داخلی منجر به بی‌ثباتی سیاسی و درگیری‌های خشونت‌آمیز شد.

دخالت خارجی:

هر دو ابرقدرت در تلاش بودند تا نفوذ خود را در ایران افزایش دهند و از این رو در امور داخلی کشور دخالت می‌کردند. ایالات متحده از ملی شدن صنعت نفت تا کودتای 28 مرداد 1332 که به سرنگونی دولت محمد مصدق منجر شد، حمایت کرد. در مقابل، شوروی از حزب توده، که حزبی کمونیست بود، در نهایت منجر به نفوذ اعضای حزب توده در نهادهای دولتی، ارتش و دادگستری شد، حمایت می‌کرد.

اصلاحات اجتماعی:

جنگ سرد همچنین باعث ایجاد جنبش‌های اصلاح‌طلبانه در ایران شد. برخی از این اصلاحات شامل تلاش برای مدرنیزاسیون، سکولاریزاسیون و برابری زنان بود.

رشد اقتصادی:

ایران در طول جنگ سرد شاهد رشد اقتصادی قابل توجهی بود. این امر تا حدی به دلیل افزایش تقاضای جهانی برای نفت، که ایران یکی از بزرگترین صادرکنندگان آن بود، شد.

رویدادهای کلیدی جنگ سرد در ایران:

کودتای 28 مرداد 1332

این کودتا که توسط ایالات متحده و بریتانیا حمایت می‌شد، به سرنگونی دولت ملی‌گرای دکتر محمد مصدق و بازگشت محمد رضا پهلوی به قدرت به عنوان شاه ایران منجر شد.

انقلاب سفید

انقلاب سفید مجموعه ای از اصلاحات اجتماعی و اقتصادی بود که توسط شاه محمدرضا پهلوی در دهه 1960 انجام شد. هدف این اصلاحات مدرنیزه کردن ایران و کاهش وابستگی آن به غرب بود.

تأسیس جمهوری اسلامی

انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 منجر به سرنگونی شاه و تأسیس جمهوری اسلامی به رهبری آیت‌الله روح‌الله خمینی شد. این انقلاب نقطه عطفی در تاریخ ایران بود و تا به امروز تأثیر عمیقی بر سیاست و جامعه کشور داشته است.

جنگ ایران و عراق

جنگ ایران و عراق که از سال 1980 تا 1988 به طول انجامید، جنگی خونین و ویرانگر بود که هر دو طرف متحمل تلفات جانی و مالی سنگینی شدند. این جنگ تا حدی به دلیل تنش‌های ایدئولوژیکی بین ایران و عراق و همچنین حمایت هر دو ابرقدرت از طرف‌های متخاصم بود.

پایان جنگ سرد و تأثیر آن بر ایران

جنگ سرد در اواخر دهه 1980 با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به پایان رسید. این رویداد تأثیر عمیقی بر ایران گذاشت و به کاهش تنش های منطقه ای و فرصت های جدیدی برای همکاری بین ایران و سایر کشورهای جهان منجر شد. با این حال، میراث جنگ سرد هنوز در ایران احساس می شود. تنش های سیاسی بین جناح های مختلف در کشور ادامه دارد و ایران همچنان با چالش هایی در زمینه توسعه اقتصادی و سیاسی روبرو است.

قدرت شوروی در جنگ سرد

اتحاد جماهیر شوروی در طول جنگ سرد یکی از دو ابرقدرت جهان بود و رقیبی سرسخت برای ایالات متحده آمریکا به حساب می‌آمد. قدرت این کشور از عوامل مختلفی ناشی می‌شد و می توان به موارد زیر اشاره کرد.

حجم عظیم و منابع طبیعی

شوروی بزرگترین کشور جهان از نظر مساحت بود و منابع طبیعی فراوانی مانند نفت، گاز طبیعی، زغال سنگ و فلزات داشت. این منابع به شوروی اجازه می‌داد تا یک اقتصاد قدرتمند صنعتی و نظامی بسازد.

توان نظامی

شوروی دارای دومین ارتش بزرگ جهان و بزرگترین زرادخانه تسلیحات هسته‌ای بود. این قدرت نظامی به شوروی این امکان را می‌داد که در صحنه جهانی قدرت‌نمایی کند و ایالات متحده را در بازدارندگی از جنگ مستقیم بازدارد.

ایدئولوژی

شوروی مهد کمونیسم بود، ایدئولوژی‌ای که در سراسر جهان طرفداران زیادی داشت. این ایدئولوژی به شوروی مشروعیت سیاسی و انگیزه برای گسترش نفوذ خود در سراسر جهان را می‌داد.

پیشرفت‌های علمی و فناوری

شوروی در زمینه‌های علمی و فناوری مانند اکتشافات فضایی، تحقیقات هسته‌ای و ریاضیات پیشرفت‌های قابل توجهی داشت. این پیشرفت‌ها به شوروی وجهه جهانی می‌بخشید و به آن در رقابت با ایالات متحده کمک می‌کرد.

شبکه جاسوسی

شوروی دارای یک شبکه جاسوسی گسترده در سراسر جهان بود که به آن اطلاعات و نفوذ قابل توجهی می‌داد. این شبکه جاسوسی به شوروی کمک می‌کرد تا از فعالیت‌های ایالات متحده و متحدانش آگاه باشد و عملیات مخفیانه خود را انجام دهد.

حزب کمونیست

حزب کمونیست شوروی تنها حزب سیاسی قانونی در کشور بود و کنترل کاملی بر تمام جنبه‌های زندگی جامعه داشت. این امر به شوروی ثبات سیاسی و توانایی بسیج منابع خود برای اهداف ملی را می‌داد. با این حال، قدرت شوروی بدون ضعف نبود. اقتصاد آن به شدت متمرکز و ناکارآمد بود، و سطح زندگی در مقایسه با غرب پایین بود. سیستم سیاسی آن سرکوبگر بود و آزادی‌های فردی را محدود می‌کرد. در نهایت، این ضعف‌ها به فروپاشی شوروی در سال 1991 کمک کرد.

نمونه‌هایی از قدرت شوروی در طول جنگ سرد چیست؟

پرتاب ماهواره اسپوتنیک در سال 1957

این اولین ماهواره مصنوعی بود که در مدار زمین قرار گرفت و نشان‌دهنده پیشرفت‌های شوروی در زمینه فناوری فضایی بود.

انفجار بمب هیدروژنی در سال 1952

این آزمایش نشان داد که شوروی از نظر تسلیحات هسته‌ای با ایالات متحده برابر است و به حفظ صلح از طریق بازدارندگی کمک کرد.

حمایت از جنبش‌های آزادیبخش در سراسر جهان

شوروی از جنبش‌های آزادیبخش در سراسر جهان مانند جبهه ملی آزادی‌بخش الجزایر و ویت کنگ حمایت مالی و نظامی می‌کرد. این امر به گسترش نفوذ شوروی در جهان و تضعیف موقعیت ایالات متحده کمک کرد.

میزبانی بازی‌های المپیک تابستانی 1980

بازی‌های المپیک تابستانی 1980 در مسکو برگزار شد و فرصتی برای شوروی بود تا قدرت و دستاوردهای خود را به جهانیان نشان دهد.

فروپاشی شوروی

علیرغم قدرت و نفوذ خود، شوروی در نهایت در اواخر دهه 1980 فروپاشید. عوامل متعددی به این فروپاشی کمک کرد، از جمله:

رکود اقتصادی

اقتصاد شوروی به شدت متمرکز و ناکارآمد بود و در دهه 1980 با رکود اقتصادی مواجه شد. این امر منجر به کمبود کالا، افزایش تورم و نارضایتی عمومی شد.

اصلاحات گورباچف

میخائیل گورباچف، آخرین رهبر شوروی، اصلاحاتی را برای آزادسازی اقتصاد و سیاسی کردن سیستم آغاز کرد. با این حال، این اصلاحات خیلی سریع انجام شد و به بی‌ثباتی سیاسی و فروپاشی نظم شوروی منجر شد.

ناسیونالیسم

شوروی از ملل مختلفی تشکیل شده بود و در اواخر دهه 1980 شاهد افزایش نارضایتی ملل مختلف بود که سرانجام منجر به فروپاشی و تکه تکه شدن شوروی به روسیه و کشورهای کوچک شد.

انواع جنگ سرد

جنگ سرد انواع مختلفی دارد که بسته به زمینهٔ آن (سیاسی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی) به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شود. در اینجا چند نوع مهم از جنگ سرد را معرفی می‌کنیم:

۱. جنگ سرد کلاسیک (سیاسی و نظامی)

این نوع از جنگ سرد همان رقابت ایدئولوژیک، سیاسی و نظامی میان ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی در دورهٔ ۱۹۴۷ تا ۱۹۹۱ است. این جنگ شامل بحران‌هایی مانند بحران موشکی کوبا، جنگ کره، جنگ ویتنام، و رقابت تسلیحاتی هسته‌ای بود.

۲. جنگ سرد اقتصادی

در این نوع جنگ سرد، کشورها به‌جای تقابل مستقیم نظامی، از ابزارهای اقتصادی مانند تحریم، محاصرهٔ اقتصادی، و جنگ ارزی برای تضعیف یکدیگر استفاده می‌کنند. مثال‌های امروزی شامل تحریم‌های آمریکا علیه ایران، روسیه و چین است.

۳. جنگ سرد فناوری و دیجیتال

این نوع جنگ سرد شامل رقابت در حوزه‌هایی مانند هوش مصنوعی، اینترنت، امنیت سایبری و فضایی است. رقابت بین آمریکا و چین در زمینهٔ فناوری‌های پیشرفته، مانند توسعهٔ شبکهٔ 5G و هوش مصنوعی، نمونه‌ای از این نوع جنگ سرد است.

۴. جنگ سرد فرهنگی و رسانه‌ای

در این نوع جنگ، کشورها از رسانه‌ها، شبکه‌های اجتماعی، و ابزارهای تبلیغاتی برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی و تغییر نگرش جوامع استفاده می‌کنند. جنگ اطلاعاتی و عملیات روانی که میان کشورهای مختلف جریان دارد، نمونه‌ای از این جنگ سرد است.

۵. جنگ سرد منطقه‌ای

در برخی مناطق، کشورها بدون ورود به یک جنگ مستقیم، از طریق نیابتی‌ها یا نفوذ سیاسی و اقتصادی، با یکدیگر رقابت می‌کنند. برای مثال، رقابت ایران و عربستان در خاورمیانه و رقابت هند و چین در آسیا را می‌توان نوعی جنگ سرد منطقه‌ای دانست.

۶. جنگ سرد نوین (پس از ۲۰۱۴)

برخی تحلیلگران معتقدند که از سال ۲۰۱۴ (با بحران اوکراین و تحریم‌های غرب علیه روسیه) یک جنگ سرد جدید میان غرب (به رهبری آمریکا) و بلوک شرقی جدید (شامل روسیه، چین و برخی کشورهای دیگر) شکل گرفته است. این جنگ سرد نوین شامل رقابت‌های اقتصادی، دیپلماتیک، سایبری و حتی نیابتی در نقاط مختلف جهان است.